Eenmaal thuis bleek dat de stroom er nog steeds af was.. Dit duurde nu al bijna een dag en in het hotel deed de elektriciteit het ook al niet dus onze laptops en telefoontjes waren toch wel behoorlijk leeg ondertussen. Tot de laatste beetje batterij hebben we zitten typen voor school, blogs en series zitten kijken tot alles echt leeg was….

Mijn koffer is nu dan ook weer netjes ingedeeld (lijkt meteen een stuk minder vol) en de kast is weer super netjes! En ja hoor, na een uurtje ofzo, was de stroom er dan eindelijk weer! Na een goeie dag geen stroom gehad te hebben liep iedereen hier te juichen als kleine kinderen (inclusief wij)! En gelukkig kan ik dan nu ook weer lekker in het licht mijn pyjama en spullen bij elkaar zoeken om zo lekker te gaan slapen in het niet mega donker, maar met een klein slaaplichtje!
Toen ik dit typte viel het licht alweer uit… Dus toch niet weer lekker in het licht alles zoeken, maar met mijn kleine zaklampje! (thanks pap!)

Slaap lekker maar weer!

Donderdag 6 november
Goeiemorgen allemaaaaaal!

Pfoe wat was het weer vroeg vanmorgen! Ik had weer even moeite om eruit te komen, maar had stiekem wel weer een beetje zin om met de kinderen aan de slag te gaan. We hadden heerlijk vers brood bij het ontbijt vanmorgen en dat maakte al veel weer goed. Ik heb dus ook lekker veel broodjes gegeten.

Eenmaal op de school bleek dat één van de leerkrachten weer injara meegenomen had met natuurlijk iets lekker pittigs erbij. Ik had juist zo lekker veel ontbeten vanmorgen en had echt totaal geen honger meer… Volgens mij is het heel onbeleefd om eten af te slaan hier, maar ik hoefde het echt niet.. Nou ja nadat zij alle injara opgegeten hadden maakte ze even snel de tafel schoon (oftewel gooide alles op de grond en liet de helft van het eten op de tafel liggen) en aan die tafel mocht ik dan gezellig met de kinderen gaan zitten werken… Lekker! Ik heb zelf de tafel nog maar eens even goed schoongemaakt en ben toch maar gaan zitten.

Wat is het toch heerlijk om dan met die kinderen aan de slag te gaan. Ik had er aan het begin van de dag zo geen zin in en zag er ook wel een beetje tegenop. Maar de heerlijk lachende kinderen maakten het weer goed. We hebben netjes onze spullen opgeruimd voordat de tea-time zou beginnen zodat ze niet zouden hoeven vragen of we weg wilden gaan.. Alleen toen bleek dat er geen elektriciteit was… Het zal eens wel haha. Dus kregen wij en de kinderen geen thee vandaag. Ze wilden nog even wachten tot het misschien zou gaan werken alleen gebeurde dit helaas niet. Door dit lange wachten hadden wij maar super kort met de kinderen kunnen zitten. Hier baal ik wel weer een beetje van, maar ik kan er zo weinig aan doen..

Na de school had de Koreaanse vrijwilligster gezegd ons wel mee te nemen naar een soort grote supermarkt. Wij hadden er al helemaal zin in, wie weet wat ze allemaal wel niet in die supermarkt zouden hebben! Jammer genoeg bedoelde ze een winkel waar we allemaal schoolspullen konden kopen.. Die hadden we niet nodig. Een beetje een tegenvaller dus..
Daarnaast moesten we ook naar het immigratiekantoor voor ons visum. Op het vliegveld kregen we namelijk maar een visum voor 30 dagen.. Wij gaven daar al aan dat we veel langer zouden blijven dan 30 dagen, maar dit kon volgens de man daar niet en hiervoor moesten we naar het immigratiekantoor vertelde hij. Dit hebben we toen meteen aangegeven bij Habte die ons daar op kwam halen. Hij zei dat ze het wel zouden regelen, alleen is hier nog steeds niks aan gebeurd en word het nu wel tijd dat ons visum verlengd zou moeten worden..
Volgens Aynalem zouden ze ons bij het immigratiekantoor in Bahir Dar ook wel kunnen helpen, dus na veel gedoe, omdat onze bajaj driver zijn telefoon weer eens niet op nam, waren we eindelijk bij het kantoor.. Bleek dat ze ook niet eens echt goed Engels konden spreken. Na dan eindelijk een man gevonden te hebben die redelijk Engels sprak vertelde hij ons dat we hiervoor naar Addis moeten… Super kut dus, want ons visum verloopt maandag, dus we moeten voor maandag naar Addis en dan ook weer terug, want we willen vanuit hier gaan reizen… Het lijkt er dus op dat we een weekend in de auto door gaan brengen..

Na weer heerlijk gegeten te hebben en een heleboel geregeld te hebben voor dat gedoe met de visums..
Kwam er heel sneaky en zachtjes een rat binnensluipen… Voordat ik het doorhad gooide Aynalem een doek naar het beest toe. Toen ik eenmaal doorhad wat er door de kamer liep stond Aynalem al vlakbij de rat te stampen.. En de derde keer dat ze stampte… Stond ze bovenop de rat! Het beest piepte als een gek! Habte stond op om haar te gaan helpen en Aynalem stampte nog een keer.. Het beest piepte weer heel hard en bleef aan haar slipper hangen…. Dus gilde Aynalem ook en wist het beest niet hoe snel het naar buiten moest rennen! En daar ging het dan ook gelukkig!
Wat een avontuur.. Maar nee hoor ze hadden hier nog nooit een rat gezien!!

Vrijdag 7 november
Seulam!

En ja hoor, daar gingen we dan de allerlaatste dag begeleiden van de kinderen! De drie weken zijn voorbij! Gelukkig hoeven we nog geen afscheid van ze te nemen, maar één op één gaan we niet meer met ze zitten na vandaag. Toch ergens wel een klein beetje jammer.. Ik gun het de kinderen zo dat ze zoveel persoonlijke aandacht krijgen!

Het was ook meteen de laatste dag van de oudste leerkracht! Dus een hele ceremonie en cadeautjes en alles erop en eraan.. Les geven neeeee joh… waarom zouden we? xD Dus hadden de kinderen weer weinig te doen vandaag.. wel hebben wij volgende week een druk rooster met bezoeken van alle huizen van de leerkrachten en nanny’s!