Dag 32 (Dinsdag 11 november)
Jippie vandaag hebben we een afspraak om ons paspoort en visum op te gaan halen! (denk ik..) Het is allemaal zo lekker duidelijk.. We hebben besloten het verder maar een beetje rustig aan te doen vandaag, want de afspraak is pas om 2 uur.. Wel hadden we alle souvenierswinkeltjes al gezien rondom het immigratiekantoor! En daar wilden wij natuurlijk ook wel even kijken. Dus na lekker ontbeten te hebben en even lekker op het balkon gezeten te hebben zijn we gaan lopen naar de taxi standplaats voor een taxi die ons naar het immigratiekantoor kon brengen, maar wel eerst even een tussenstop te maken bij het Sky-bus ticketoffice. Zodat we morgen weer met de bus naar Bahir Dar terug kunnen. De aardige taxichauffeur kon echt super goed Engels en wilde overal graag even op ons wachten om er zeker van te zijn dat we veilig waren. Hij kwam zelfs even om het hoekje kijken bij het ticketoffice of we het wel gevonden hadden. Super lief dus! Met een busticket op m’n zak zijn we lekker door alle winkeltjes gaan struinen. Echt heel leuk, want zoiets had ik nog niet echt gezien! Ik heb dan ook nog een boel leuke dingetjes gevonden.

Om een uur of 1 hadden we alleen toch wel een beetje honger en toevallig op dat moment liepen we tegen een eettentje aan. Hier zijn we even lekker wat gaan eten om daarna met een goedgevulde maag naar het immigratiekantoor te gaan! Eenmaal daar om half 2 (we wilden niet te laat zijn) mochten we in één keer naar binnen. Hier moesten we ons briefje geven die we gisteren gekregen hadden en kregen we zo onze paspoorten mee! Dat ging wel heeul makkelijk! Die had ik niet zien aankomen! En zelfs met een mooie foto erin..

Dus toen we om kwart voor 2 alweer buiten stonden hadden we nog wel heel veel tijd over. We zijn daarom dan ook maar lekker een beetje gaan lopen om de stad te zien. Het is hier wel echt onwijs druk! Overal waar je kijkt zijn mensen, hoge gebouwen en winkels! Ook daar konden we natuurlijk geen nee tegen zeggen! We hebben een hele tijd lekker rondgelopen en kwamen zelfs een Shopping Centre tegen! Dit viel een klein beetje tegen, maar dat was niet erg!
Toen we wel een beetje genoeg hadden van het lopen hebben we een taxi genomen. Deze beste meneer kon alleen ons hotel niet helemaal vinden, waardoor we in een ander leuk winkelstraatje terecht kwamen. Ook hier zijn we toch maar even uitgestapt en even lekker gaan neuzen. Wat een boel kleding zeg! Maar het is wel echt belachelijk hoeveel geld ze ervoor vragen… En dat alleen maar omdat we toeristen zijn..

Uitgeshopt en wel wilden we weer een taxi nemen naar het hotel, alleen vertelde deze man dat het hotel hier in de buurt was. Dus zijn we maar gaan lopen. Ook dit viel helaas een beetje tegen, want na meer dan een half uur lopen hadden wij ons hotel nog steeds niet gevonden.. Wel had er een meneer aangeboden ons wel even te brengen.. Maar ik stap toch echt niet zomaar bij een vreemd iemand in de auto.. We zijn maar weer terug gelopen naar het winkelstraatje, waar de taxichauffeurs zich aan ons op stonden te dringen.. Er liep er eentje rond die wel een ‘fair’ prijs voor ons zou regelen.. Dit was alleen natuurlijk nog veel te veel! Ach ja er was een taxichauffeur die ons hotel kende dus daar zijn wij ingestapt. Vijf meter verder stopte zijn auto er helaas mee… Zijn accu was leeg leek het, maar ja wat krijg je als je je auto moet starten door twee draadjes tegen elkaar aan te houden… xD
Hij belde een andere taxi voor ons en gelukkig heeft hij ons dan eindelijk bij het hotel gebracht! In het hotel hebben we heerlijk ethiopische injera gegeten. Misschien ga ik toch maar eens kijken of ik dat ook mee naar huis kan nemen, want ik begin het toch steeds lekkerder te vinden!

Na het eten was het snel de tassen inpakken en slapen, want morgen vertrekt de bus al om 5 uur ’s morgens…. Dus als jullie allemaal net een beetje slapen vertrekken wij alweer naar Bahir Dar!

Ik hoop dat ik een beetje kan gaan slapen met al die wind hier om het hotel heen.. Het is koud!

Dag 33 (Woensdag 12 november)
Jeetje wat was het vroeg vanmorgen! En wat was het een vreselijke dag… Ik houd er al niet echt van om lang in de bus te zitten.. Laat staan 10 uur met allemaal stinkende, keihard pratende mensen in een bus met mega harde muziek.. Ik was het na twee uur al zat!
En gelukkig mocht ik nog 8 uur langer.
Verder valt er ook vrij weinig te melden over deze hele busreis xD

Eenmaal weer thuis was Aynalem natuurlijk super blij dat we er weer waren en werden we bijna met open armen ontvangen… Ach ja het is nog maar een paar dagen!
Ik heb maar lekker serie liggen kijken, want zitten ging niet meer! Amber voelde zich al niet helemaal lekker ’s ochtends en was meteen maar lekker op bed gaan liggen.. Maar ’s avonds leek het niet heel veel beter te gaan. Ik hoop echt dat ze een beetje opknapt! Voel me ook zo nutteloos, omdat ik zo weinig voor d’r kan doen..
Ik ga maar lekker vroeg slapen, ben helemaal kapot en morgen weer een dagje naar de school natuurlijk!

Dag 34 (Donderdag 13 november)
Goeiemorgen!!

Vandaag ben ik voor het eerst alleen het huis uit gegaan. Amber is nog steeds echt niet helemaal lekker en is thuis gebleven. Onze vrolijke bajajdriver keek dan ook wel een beetje vreemd op toen ie mij alleen aan zag komen en het leek eerst ook wel of hij stond te wachten tot Amber ook nog kwam. Toen Aynalem eenmaal uitlegde dat ze ziek was vertelde hij dat hij de hele dag klaar stond dat als het nodig was hij Amber naar een dokter of een ziekenhuis zou brengen! Super lief!

Eenmaal op de school waren de kinderen echt super blij om mij te zien. Het leek bijna alsof de afgelopen drie dagen zo vreselijk waren geweest zonder ons dat ze helemaal opklaarden toen ze mij zagen. Ik werd overladen met handjes en knuffels en hierna zag ik pas dat er een nieuwe leerkracht was!! Dat was snel! Ik heb meteen even kennis gemaakt en deze vrouw kon tot mijn verbazing best wel goed Engels. Eigenlijk is het stom dat ze er nu pas is, aangezien wij best wel wat problemen hadden met de communicatie en zij best wel oke Engels kan.. Maar ja, tis niet anders. Ik heb heel leuk met haar even staan praten en ze vertelde dat ze net klaar was met haar studie en super veel zin had om aan de slag te gaan. Dat hebben ze daar ook wel echt nodig! Ik hoop ook echt dat zij een beetje verandering kan brengen in zoals het gaat daar in de klas!
Het enige jammere was dat na het leuke gesprekje met de leerkracht ze uit de klas verdween, want ze hadden een training…. En niet alleen deze leerkracht, maar alle nanny’s (op eentje na) verdwenen naar de training.. En de kinderen zaten echt bijna uit hun neus te eten.. Zo zonde! Kunnen ze dat niet na schooltijd doen?!
Ik ben maar snel naar huis, naar Amber gegaan, want ik kon dit niet aanzien!
Eenmaal in het huis zijn we snel aan de slag gegaan met alle materialen die we hier hebben voor ons onderwijsproduct (de andere opdracht die we vanuit school meegekregen hebben).

Hier heb ik lekker de hele middag aan gezeten en ik ben nog even gezellig met Fikreab door de straat gelopen om het een en ander uit te printen voor morgen.
Nu zit ik dan weer op m’n bedje voor een van de laatste nachtjes hier! Want jaaa het is bijna zover dat we hier weg kunnen en lekker zelf op stap kunnen gaan!! (als Amber zich beter voelt natuurlijk!)

Dag 35 (Vrijdag 14 november)
De allerlaatste dag op de school vandaag! Wat een chaos was het zeg! Dat ik ’s ochtends aan kwam merkte ik al dat er iets anders was! De les was namelijk al begonnen toen ik binnen kwam!! Dat is echt een wonder! Toen ik eenmaal binnen kwam, kwamen alle kinderen mij weer gedag zeggen, kreeg ik dikke knuffels van alle kinderen en ook de leerkrachten waren opvallend vrolijk.
We hadden wat posters en dingen gemaakt voor in de klas dus die hebben we samen opgehangen. Ik had ook een getallenlijn gemaakt.. Dit vonden ze helemaal geweldig en ze waren dan ook super enthousiast. Samen hebben we alles netjes opgehangen en daarna hadden we nog een leuk klein ideetje. We wilden alle kinderen graag een tekeningetje laten maken op een groot vel zodat ze iets in de klas hebben wat van hen allemaal is. Ook hierover waren de leerkrachten super enthousiast en we zijn dan ook hard daarmee aan de slag gegaan. Het eindresultaat is echt super leuk geworden!! De foto staat denk ik ondertussen wel op Facebook!

Hierna ging zowaar de les zomaar door tot de tea-time. Tijdens de les zat een van de nanny’s al de koffie klaar te maken voor de ceremonie (net als vorige week bij de leerkracht die weg ging). Tijdens de tea-time hadden we dan ook een hele officiële ceremonie. Zelfs de directrice was er gezellig bij. We kregen een certificaat van waardering en een heleboel zoenen. Daarna kregen we natuurlijk koffie en vanuit de school ook een cadeautje. Een soort bakje, gemaakt van echt geitenhuid volgens mij.. In mijn boekje over Ethiopië stond dat het lunchboxen waren, maar ik doe er toch niet graag mijn lunch in.. Wel super lief natuurlijk! En ik kreeg ook nog een klein cadeautje van Tafere (een van de leerlingen die ik begeleid heb) hij was de hele ochtend al hard aan het borduren.. En tijdens de ceremonie kwam hij naar mij toe met zijn borduurwerkje (ondertussen helemaal af) en die wilde hij heel graag aan mij geven vertelde de leerkracht. Nou als er zo’n mega grote jongen op je af komt, je een dikke knuffel geeft, erbij staat te giechelen dan smelt je hart toch?! De mijne in ieder geval wel! En ik ga het borduurwerkje dan ook een mooi plekje geven thuis!
Wij hadden ook nog een heleboel spullen voor de school, dus die hebben wij natuurlijk ook nog gegeven. Daar waren ze helemaal super blij mee!

Het was wel heel raar om zo afscheid van iedereen te nemen, wetende dat je ze waarschijnlijk nooit meer ziet.. Ik heb het toch ook echt wel leuk gehad daar ondanks alle probleempjes die er af en toe waren! Maar het is nu eenmaal niet anders! Nog maar twee weekjes en dan moeten we alweer naar huis! Alle kinderen hebben ook nog een ballon gekregen en met z’n allen zijn we gezellig op de foto geweest. We werden bedolven onder de knuffels en kusjes en handjes en toen was het echt zover om te gaan.

Eenmaal weer thuis was er weer eens niemand en hebben we maar lekker een beetje gewassen, gegeten en gechillt. ’s Middags ben ik nog maar even met Fikreab naar de markt geweest voor een klein cadeautje voor ze hier en ben ik ook nog bijna beroofd… Gelukkig had Fikreab door dat het een dief was en beschermde hij me goed!

En nu zit ik dan weer op m’n bedje, niet goed wetende wat ik nu weer eens zal doen.. Aan de ene kant kan ik niet wachten tot ik weer lekker alles heb wat ik thuis heb! Aan de andere kant wil ik nog zo graag iets zien van hier! We moeten allemaal maar zien wat komende week ons gaat brengen, want Amber is nog steeds wel een beetje boel ziek..

Ik zou willen dat ik dit niet hoefde te typen, maar we zijn ’s avonds naar een dokter geweest hier.. Het gaat namelijk nog steeds niet beter met Amber.. Het lijkt er bijna op dat het alleen maar erger word.. Gelukkig was er verder helemaal niemand in de kliniek en werd ze super snel geholpen. Binnen een paar minuten was zelfs haar bloed al onderzocht! Ze blijkt een behoorlijke infectie te hebben die zich uit in bulten in haar nek.. Nu maar hopen dat de antibiotica werkt!

En ja hoor ik hoorde weer een beest in onze kamer.. Maar Amber slaapt al en ik wil haar ook niet wakker maken.. Dus het word weer een nachtje met weinig slaap ben ik bang…

Zaterdag 15 november
En inderdaad, ik heb bijna niet geslapen… Er was vanmorgen ook geen brood om lekker mee te ontbijten en voor Amber om haar medicijnen na te slikken.. Dus heb ik me maar aangekleed (het voelde bijna als op de camping, zo van word wakker, ga brood halen en kan daarna pas ontbijten) ben brood gaan halen, maar het was voor het eerst echt koud vanmorgen! Terwijl we toch meestal rond deze tijd al op de school waren.. In ieder geval na het ontbijt wilde ik nog wat kleine dingetjes halen en Amber wilde heel graag yoghurt om haar vreselijk grote pillen mee door te slikken. Dus ben ik samen met Aynalem op pad gegaan.

Jeetje mineetje wat was de markt mega druk! Over waar ik keek liepen honderden mensen, soms met dode kippen in hun handen, soms met koeien en geiten te slepen.. Ik moest echt mijn best al doen om Aynalem bij te houden, omdat ze best wel snel liep, maar tussen al die mensen was ik haar af en toe gewoon kwijt! Ik vond het maar niks, maar heb gelukkig alles kunnen halen wat ik nog wilde halen en ook voor Amber. Ik vond de markt tot nu toe altijd heel erg leuk, maar ik ga noooit meer op zaterdag! Op de markt was er wel een man die Aynalem stond te smeken om hem voor te stellen aan mij, omdat hij zooo graag met mij wilde praten (zijn prinses noemde ie me…) en heel graag met me zou willen trouwen…. Dussss zijn we maar heel snel doorgelopen!!

Eenmaal weer thuis was Twilight op tv. Dus heb ik gezellig samen met Fikreab Twilight zitten kijken en geluncht met een heerlijk broodje! Oh en ik heb eindelijk een stukje EMA’s kunnen zien! Toen ik weer bij Amber ging kijken leek het er nog meer op dat het alleen maar erger werd. Dus hebben we geprobeerd de ambassade te bellen, alleen is de ambassade niet open in het weekend.. Het noodnummer hebben ze helaas uit gezet en verder hebben we dus niks aan de ambassade in het weekend.. Amber wil heel graag naar huis en dat snap ik ook wel.. Als ik me zo vreselijk beroerd zou voelen zou ik ook niks anders willen, maar ik weet niet goed wat te doen.. Ik zou niets liever doen dan alles weer goed maken en lekker erop uit gaan om dingen te bezoeken en te zien.. Maar helaas kan ik dat niet.. Dus daar zitten we dan.. Weer op de kamer, Amber nog even beroerd en weer is er geen stroom meer.. Alles zit even tegen!
Ik moest zelfs douchen met m'n zaklamp en een kaarsje, omdat de lichten het natuurlijk ook niet doen...

Ik hoop echt dat het morgen allemaal beter is! Ik ga maar snel proberen een beetje te slapen!

Slaap zacht allemaal! ;)